Gruszki w czerwonym winie
poniedziałek, 30 września 2013
Gruszki w czerwonym winie
Jesień daje bardzo wiele kulinarnych możliwości : jabłka, gruszki, kapusta, dynie to one najczęściej królują na bazarach, a potem na naszych stołach. Tak więc dziś zapraszam was na deser z panią Gruszką w roli głównej..
niedziela, 29 września 2013
Ziemniaki z boczkiem i cebulką pieczone w gruboziarnistej soli morskiej
Wczesna jesień to czas ostatnich zbiorów, jednym z nich są wykopki, a co za tym idzie ziemniaki, ziemniaczki, kartofle... Najsmaczniejsze oczywiście są te prosto z ogniska, ale dla tych , którzy nie mieli okazji brać udziału w wykopkach i smakować tegorocznych ziemniaków z ogniska, mam przepis na równie pyszne ziemniaki pieczone w soli morskiej..
Ziemniaki z boczkiem i cebulką pieczone w gruboziarnistej soli morskiej
![]() |
Ziemniaki pieczone w soli morskiej |
Składniki:
6 szt ziemniaki, 1kg gruboziarnistej soli morskiej,1 cebula pokrojona w krążki, 3 plastry boczku,pęczek rozmarynu,1 szt białko jaja kurzego,100 ml woda;
Wykonanie:
1.Ziemniaki dokładnie wyszorować pod bieżącą wodą( nie obierać);
2. Każdego ziemniaka przekroić wzdłuż na pół, do środka włożyć 1-2 krążki cebuli, plaster boczku,kilka listków rozmarynu, zamknąć obydwie połówki ziemniaka i tak aż do wykończenia składników;
2.Białko rozbić z wodą za pomocą widelca;
3.Białko rozbite z wodą wymieszać z solą, dodać rozmaryn;
4.Połowę soli włożyć do formy, rozprowadzić równomiernie, na to położyć przygotowane ziemniaki, przykryć resztą soli, w miarę możliwości wyrównać wierzch;
5.Piekarnik rozgrzać do 190 stopni,wstawić formę z ziemniakami i piec 1h;
Przed wyciągnięciem z piekarnika sprawdzić wykałaczką czy ziemniaczki są miekkie
ps. ziemniaki można też piec w całości, bez faszerowania wtedy należy rozgrzać piekarnik do 200-220 stopni; również rozmaryn można zastąpić szałwią czy ulubionymi ziołami;
Smacznego!
Iwona
czwartek, 26 września 2013
Słodka focaccia
Wszyscy znamy pulchną, pachnącą rozmarynem, włoską focaccię, ale jest też mniej znana słodka wersja tego wypieku. Ja przygotowuję ją dosyć często, jest prosta w przygotowaniu, rozpływająca się w ustach po upieczeniu, zazwyczaj nie uleży u nas dłużej niz 2h :) Zapraszam do wypróbowania..
Składniki:
250 g mąki, 150 ml mleka, 50 g cukru, 50 g masła, 1/2 łyżeczki soli, 5 g swieżych drożdży;
Wykonanie:
1. Podgrzać mleko do letniej temperatury i rozpuścić w nim drożdże;
2.Przesiać mąkę do naczynia o pojemności, która pozwoli na swobodne w nim wyrabianie;
3.Mąkę zalać ciepłym mlekiem z rozpuszczonymi drożdżami i zacząć wyrabiać; Po kilku minutach dodać cały czas wyrabiając cukier, potem sól; Po około 10 minutach wyrabiania dodać masło pokrojone w kostkę i kontynuować wyrabianie do jego wchłonięcia; Ciasto jest gotowe, gdy jest gładkie i odstające od ręki;
4.Okrągłą formę do pieczenia posmarować masłem, z wyrobionego ciasta uformować kulę i położyć na środek wysmarowanej formy; Przykryć ściereczką i odstawić do podwojenia objętości ciasta ( ok.30min);
5.Gdy ciasto podwoiło swoją objętość, delikatnie palcami ugniatając rozprowadzić ciasto w formie tak by tworzyło okrągły placek - focaccię; Tak rozprowadzone ciasto w formie ponownie przykryć ściereczką i odstawić na 1h;
6.Po tym czasie posypać wierzch ciasta szczyptą cukru i włożyć do piekarnika rozgrzanego do 220 stopni na 25-30 minut (do zarumienienia wierzchu);
7.Focaccię ostudzić przed podaniem, smacznego!
Składniki:
250 g mąki, 150 ml mleka, 50 g cukru, 50 g masła, 1/2 łyżeczki soli, 5 g swieżych drożdży;
Wykonanie:
1. Podgrzać mleko do letniej temperatury i rozpuścić w nim drożdże;
2.Przesiać mąkę do naczynia o pojemności, która pozwoli na swobodne w nim wyrabianie;
3.Mąkę zalać ciepłym mlekiem z rozpuszczonymi drożdżami i zacząć wyrabiać; Po kilku minutach dodać cały czas wyrabiając cukier, potem sól; Po około 10 minutach wyrabiania dodać masło pokrojone w kostkę i kontynuować wyrabianie do jego wchłonięcia; Ciasto jest gotowe, gdy jest gładkie i odstające od ręki;
4.Okrągłą formę do pieczenia posmarować masłem, z wyrobionego ciasta uformować kulę i położyć na środek wysmarowanej formy; Przykryć ściereczką i odstawić do podwojenia objętości ciasta ( ok.30min);
5.Gdy ciasto podwoiło swoją objętość, delikatnie palcami ugniatając rozprowadzić ciasto w formie tak by tworzyło okrągły placek - focaccię; Tak rozprowadzone ciasto w formie ponownie przykryć ściereczką i odstawić na 1h;
6.Po tym czasie posypać wierzch ciasta szczyptą cukru i włożyć do piekarnika rozgrzanego do 220 stopni na 25-30 minut (do zarumienienia wierzchu);
7.Focaccię ostudzić przed podaniem, smacznego!
Słodka focaccia |
Z pozdrowieniami
Iwona
niedziela, 22 września 2013
Smażone kalamary
Smażone kalamary to owoce morza, które często w kuchni lubią płatać figle i stać się gumowate; To właśnie przez tę gumowatość wiele osób zraża się do nich na początku, sama też za pierwszym spróbowaniem nie wyczuwałam żadnej smakowej rewelacji, dopiero po kilku latach bez większego entuzjazmu skosztowałam ponownie swieżych, smażonych kalamarów i zostałam oczarowana ich chrupkością i delikatnym smakiem; Nie mogło obyć się bez śledztwa dlaczego jedne kalamary mogą być chrupiące, a drugie gumowate; Okazało się, że diabeł tkwi w szczegółach - kalamar im dłużej smażony tym staje się bardziej gumowaty! Dlatego by zrobić chrupiące krążki kalamara trzeba wrzucić go na dobrze rozgrzany olej i smażyć dosłownie chwilę, nie dłużej niż 2-3 minuty; drugi szczegół to solenie kalamarów dopiero po usmażeniu! A wy jakie macie sposoby na chrupiące smażone kalamary ?
Smażone kalamary podane na rukoli z ananasem
Smażone kalamary |
Składniki:
400 g kalamary,
200 g sałata np. rukola lub roszponka,
100 g ananas
świeży,
sól, pieprz do
smaku,
2 łyżki oliwy
extra vergin,
1/2 l olej arachidowy
do smażenia,
mąka z pszenicy
durum lub mąka kukurydziana do obtoczenia
Wykonanie:
1.Kalamary
oczyścić (wyjąć środkową chrząstkę, wyciągnąć wnętrzności,obrać ze skórki tak
by została sam biały kalamar); jeśli kalamary są mrożone wystarczyć je namoczyć
na 1/2h w mleku;
2.Kalamary
pokroić w krążki o szerokości 0,5 cm;
3.Dokładnie
osuszyć krążki kalamarów, a następnie obtoczyć w mące kukurydzianej lub z
pszenicy durum np. semolinie; Obtoczone w mące kalamary przełożyć na sitko i
delikatnie potrząsając pozbyć się nadmiaru mąki;
4.Rozgrzać olej i
wrzucać krążki kalamarów; Smażyć na złotawy kolor max. 3 minuty, jeśli bedą
smażone zbyt długo będą gumowe;
5.W tym samym
czasie oplukać sałatę, anananasa pokroić w paski;
Sałatę wymieszać
z ananasem, szczyptą soli, 2 łyżkami oleju z oliwek, nałożyć na talerze;
6.Kalamry
odsączyć z oleju na papierze kuchennym, posolić; kłaść na sałatkę na talerzach
i podawać gorące;
Smacznego!
Iwona
Crostata di marmellata / Włoska tarta z konfiturą
Crostata – najstarszy włoski deser, który przetrwał w praktycznie niezmienionej formie do dzisiejszych czasów. Niektóre pogańskie legendy wskazują na istnienie crostaty nawet przed erą chrześcijańską;
Jedna z nich mówi, że syrena Partenope upodobała sobie szczególnie Zatokę Neapolitańską i raz do roku, na wiosnę ukazywała się i śpiewała ludziom; Mieszkańcy by jej podziękować postanowili złożyć jej w darze to co mieli najcenniejszego: mąkę, jaja, cukier trzcinowy, wodę z kwiatów pomarańczy i przyprawy; Partenope zaniosła dary ludzi na Olimp, ucieszeni bogowie zamienili je w tartę, którą oddali syrenie. Partenope zamiast zjeść postanawia podarować ją ludziom, którzy wykazali tyle dobrego serca i hojności.
Jedna z nich mówi, że syrena Partenope upodobała sobie szczególnie Zatokę Neapolitańską i raz do roku, na wiosnę ukazywała się i śpiewała ludziom; Mieszkańcy by jej podziękować postanowili złożyć jej w darze to co mieli najcenniejszego: mąkę, jaja, cukier trzcinowy, wodę z kwiatów pomarańczy i przyprawy; Partenope zaniosła dary ludzi na Olimp, ucieszeni bogowie zamienili je w tartę, którą oddali syrenie. Partenope zamiast zjeść postanawia podarować ją ludziom, którzy wykazali tyle dobrego serca i hojności.
Crostata di marmellata / Włoska tarta z konfiturą
![]() |
Crostata -włoska tarta z konfiturą |
Składniki*:
Ciasto:
500 g mąka
250 g masło
200 g cukru pudru
3 zółtka
1 jajko całe
200 g cukru pudru
szczypta soli
skórka otarta z 1 cytryny lub łyżka wody pomarańczowej
Nadzienie:
1 słoiczek dowolnego dżemu lub marmolady (ok 300-400 g)
2-4 łyżki wody
*wszystkie składniki powinny być zimne
Wykonanie:
Mąkę i masło połaczyc ze sobą aż uzykamy „piasek”, dodać jajko, żółtka, cukier puder, szyptę soli, skórkę z cytryny i wyrobić do połaczenia składników. Cały proces powinien trwac bardzo krótko,aby składniki się nie zagrzały od rąk. Dlatego powiem szczerze - trzeba się spieszyć, im szybciej polaczymy w jedność składniki tym ciasto będzie bardziej kruche. Gdyby ciasto nie chciało się połączyć – dodać łyżkę zimnej wody; Tak wyrobione ciasto owinąć folią spożywczą i włożyć do lodówki na ½ h.
Formę wysmarować masłem, posypać mąką.
Wyjąć ciasto z lodówki i rozwałkować na grubość 0,5-0,8 cm. Nawinąć na wałek i przenieść na formę. Odciąć niepotrzebne, wystające kawałki ciasta i wyciąć z nich paski, które położymy na wierzch; Nakłuć dno widelcem.
Dżem wymieszać z wodą i wlać na ciasto; Z wykrojonych pasków ułożyć dowolną dekorację na wierzchu crostaty (patrz foto); Dla koloru można posmarować za pomocą pędzelka wierzch ciasta roztrzepanym jajkiem;
Piec crostatę około 45 minut w piekarniku do 180 stopni ( ciasto powinno się zarumienić,a jego boki lekko odstawać od formy); Podawać po wystudzeniu;
Smacznego!
Iwona
Smacznego!
Iwona
Etykiety:
ciasto z konfiturą,
crostata,
kruche,
łatwe,
marmeladą,
włoska tarta
Gruszka duszona w syropie malinowym podana na kremie waniliowym
Dziś prosty przepis na słodki sezonowy deser. Połaczenie moich ulubionych smaków - maliny, wanilii i gruszki; Nie prezentuje się zbyt pięknie, ale za to po skosztowaniu wywołuje uśmiech na buzi, doskonale sprawdza się jako deser dla dzieci jak i dorosłych. Zapraszam.....
Gruszka duszona w syropie malinowym podana na kremie waniliowym
Składniki:
2 szt gruszki, 150-200
ml syrop malinowy, 100 ml woda, 200 ml mleko, 1/2 ml laska wanili, 2 szt
żółtka,30-50 g cukier;
Wykonanie:
1.Gruszki obrać
ze skórki, pokroić na połwóki i wyciąć gniazda nasienne;
2.Do garnka wlać
syrop (lub sok domowej roboty) malinowy,dodać 100 ml wody,doprowadzić do
wrzenia, zmniejszyć ogień i włożyć gruszki; Dusić je na małym ogniu po 5 minut
każdej ze stron;
3.Sos
waniliowy:żółtka ubić z cukrem do "białości";mleko zagotować z
wanilią,a następnie dodawać stopniowo gorące mleko do ubitych żółtek cały czas
mieszając.
4.Garnek z masą
jajeczno waniliową postawić spowrotem na ogniu i cały czas mieszając
doprowadzić do zgęstnienia sosu(u mnie trwało to kilka minut).
5.Gotowy sos
przelać do szklanek do wysokości 1/2 i pozostawić do lekkiego przestudzenia.
6.Na sos wanilowy
kłaść gruszkę i zalać przestudzonym syropem malinowym pozostałym z duszenia
gruszek;
Smacznego!
Iwona
sobota, 21 września 2013
Miecznik pod warzywami w towrzystwie pieczonych ziemniaków z rozmarynem
Miecznik to niesamowicie wielka ryba ze szpadą na pysku, nie da się przejść obok niej obojętnie, odkąd pojawiła się na stoisku rybnym kusiła mnie i kusiła, aż postanowiłam ją spróbować;
Muszę przyznać, że rybka ta jest bardzo delikatna, wogóle nie było w filecie ości, ale nie było też tłuszczu, chudość tej ryby przekłada się na "suchość"mięsa na talerzu, dlatego postanowiłam ją podać pod warzywami, żeby nabrała soczystości.. Zapraszam.....
Miecznik pod warzywami w towrzystwie pieczonych ziemniaków z rozmarynem |
Składniki: 2
filety (ok.300-400 g) miecznika, masło klarowane do smażenia,sól i pieprz do
smaku, 1 szt cebula biała, 1 gałązka selera naciowego, 1 szt marchewka, 2-3 szt
pomidory bez skóry,5-6 szt czarne oliwki bez pestek,2 ząbki czosnku,300 g
ziemniaki, rozmaryn świeży, olej do pieczenia ziemniaków,szczypta natka
piertuszki,50 ml białe wytrawne wino;
Wykonanie:
1.Seler, cebukę
posiekać, marchewkę pokroić w drobną kostkę, zeszklić na patelni w towarzystwie
ząbka czosnku;
2.Po kliku
minutach dodać obrane ze skórki i pozbawione gniazd nasiennych pomidory
pokrojone w drobną kostkę;
3.Doprawić solą i
pieprzem do smaku; Dusić kilka minut pod przykryciem tak by warzywa były
ugotowane, ale pozostały "chrupkie". Na samym końcu dodać oliwki
czarne. Następnie wyłączyć źródło ciepła.
4.Ziemniaki obrać
ze skórki i pokroić na "ósemki"; Przełożyć do formy i posypać je
solą, świeżym rozmarynem, polać olejem i dobrze wymieszać. Wstawić do
piekarnika rozgrzanego do 220 stopni aż do zarumienienia, w połowie pieczenia
ziemniaki przekręcić na drugą stronę;
5.Filety
miecznika opłukać, osuszyć,posypać solą i natrzeć pieprzem;
6.Na patelni
rozgrzać kilka łyżek masła klarowanego,całe ząbki czosnku, położyć filety i
posypać je natką pietruszki;
7.Po dwóch
minutach smażenia przekręcić na drugą stronę i polać białym winem; Po
odparowaniu wina smażyć jeszcze 8-10 minut pod przykryciem;
8.Kilka minut
przed końcem, na filety położyć warzywa wcześniej uduszone; Polać sosem, który
wytworzyć się podczas smażenia miecznika;
9.Odczekać 5
minut po wyłączeniu źródła ciepła, zanim podamy rybę do stołu;
10.Miecznika
podawać wraz z upieczonymi ziemniakami;
Smacznego!
Iwona
Sos boloński - krok po kroku
Sos boloński – najbardziej znany i uwielbiany na całym świecie włoski sos. Każdy z nas ma swój własny patent na ten specjał. Dziś zdradzę wam mój...
Sos boloński odkryłam i nauczyłam się go robić podczas studiów, gdzie zaprzyjaźniłam się z rodzimą Włoszką Laurą. To ona zaraziła mnie pasją do kuchni włoskiej, nie tylko było tanio, szybko, ale i wyśmienicie. Jednak Ragu – to był specjał zachowany na wyjątkowe okazję lub niedzielę. Prawie tak jak u nas rosół. Nie wymagał zbyt wielkiego wkładu pracy, ale potrzebował długiego gotowania na małym ogniu.. „cottura lenta..”mówiła Laura, „oto pierwszy i najważniejszy sekret prawdziwego ragu bolognese”.
Sos boloński odkryłam i nauczyłam się go robić podczas studiów, gdzie zaprzyjaźniłam się z rodzimą Włoszką Laurą. To ona zaraziła mnie pasją do kuchni włoskiej, nie tylko było tanio, szybko, ale i wyśmienicie. Jednak Ragu – to był specjał zachowany na wyjątkowe okazję lub niedzielę. Prawie tak jak u nas rosół. Nie wymagał zbyt wielkiego wkładu pracy, ale potrzebował długiego gotowania na małym ogniu.. „cottura lenta..”mówiła Laura, „oto pierwszy i najważniejszy sekret prawdziwego ragu bolognese”.
Spaghetti z sosem basilico ze świeżych pomidorków
Prosto, szybo, smacznie - te 3 słowa w porze obiadowej w moim domu oznaczają tylko jedno - kuchnia włoska! Dziś klasyk - prosty włoski sos ze świeżych pomidorów; Zapraszam..
Spaghetti z sosem basilico ze świeżych pomidorków
Spaghetti z sosem basilico ze świeżych pomidorków |
Składniki: 300-400 g spaghetti, 500 g pomidory bez skóry, 1 pęczek bazylii, 1 mała cebula biała, sól, pieprz do smaku, 1 łyżeczka cukru, 2-4 łyżki oliwy extra vergin;
Wykonanie:
1.Pomidorki obrać ze skóry, usunąć gniazda nasiene i pokroić w kosteczkę.
2.Cebulę posiekać, zeszklić na oleju z oliwy, a następnie dodać pokrojone pomidory.
3.Doprawić solą,pieprzem, cukrem do smaku i dusić pod przykryciem na wolnym ogniu ok.20 minut. W razie gdyby sok zbyt szybko odparował dodać kilka łyżek wody.
4.Tuż przed wyłaczeniem źródła ciepła, opłukane i osuszone liście bazyli, potrzeć w dłoniach by uwolniły aromat i wrzucić do sosu pomidorwego. Wyłaczyć ogień.
5.Ugotować spaghetti al dente i połaczyć z sosem.
Smacznego!
Iwona
Odwracane ciasto ze śliwkami
Ciasto ze śliwkami robię dosyć często, zazwyczaj jest to ciasto kruche, dziś jednak chciałam coś bardziej puszystego, lekkiego,a mimo to soczyście śliwkowego.. tak oto powstało odwracane ciasto ze śliwkami, zapraszam...
Odwracane ciasto ze śliwkami
Odwracane ciasto ze śliwkami |
Składniki:
300g (dowolna odmiana) śliwki,150g pszenna mąka,150 g mąka ziemniaczana,4 szt jajka,70 g masło,100 ml mleko,120 g cukier,szczypta sóli,2 łyżeczki proszek do pieczenia,1 łyżeczka skórki z cytryny,
Sposób przygotowania:
Formę posmarować masłem, jeśli forma jest bez powłoki,która uniemżliwia przyczepienie się ciasta,użyć papieru do pieczenia; Dno formy posyć 1 łyżką cukru;
Sliwki umyć i osuszyć; Pokroić w cienkie paseczki i ciasno ułożyć na dnie formy do pieczenia;Posypać odrobiną mąki ziemniaczanej lub kaszy mannej;
Odstawić na chwilę;
W tym samym czasie, odzielić białka od żółtek; białka ze szczyptą soli ubić na sztywną pianę , żółtka utrzeć z cukrem; Do utartych żółtek dodać masło w temperaturze pokojowej i kontynuować ucieranie;
Do utartych żółtek z cukrem i masłem, dodaać stopniowo wymieszane ze sobą i z proszekiem do pieczenia mąki, oraz mleko; Dodać również skórkę otartą z cytryny;
Do gotowego ciasta dodać wcześniej ubite białka i delikatnie wymieszać;
Ciasto wlać na wcześniej przygotowane śliwki;
Piec do suchego patyczka w piekarniku rozgrzanym do 180 stopni ( około 60 minut);
Po wystygnięciu ciasta przykryć je talerzem i odwracając "do góry nogami" wyłożyć ciasto na talerz;
Zimne ciasto posypać cukrem puderem;
Smacznego!
Iwona
środa, 18 września 2013
Kurczak pieczony w winogronach
Połaczenia mięsa i owoców znane jest od wieków, chyba
każdy z nas miał przyjemność spotkać na polskich stołach schab z jabłkami, pieczeń
ze śliwką, pasztet z żurawiną czy bardziej współczesny kurczak w ananasach - kombinacji jest wiele; Owoce w mięsie nadają mu odrobiny słodyczy, czasem kwaskowego posmaku oraz utrzymują
wilgotność podczas pieczenia, dzięki czemu mięso jest soczyste; Odpowiednio
doprawione połaczenia mięsa z owocami potrafi naprawdę zachwycić;
Ciekawość, nowy smak, urozmaicenie codzienności, jest wiele argumentów, które
przemawiają za tym by choć raz wypróbować ulubione połaczenie mięsa i owoców na
drugie danie; A tymczasem ja zapraszam was na moją wersję owocowo-mięsnej
kolacji...
Składniki:
Kurczak (cały ) ok 1 kg , 300g winogrona (białe i fioletowe) , 1 łyżka curry, 1 łyżka papryka słodka mielona, 1 łyżka chili mielone, sól do natarcia, 2-4 łyżki oleju, 1 szt cebula, 3-5 szt (małe) ziemniaki (opcjonalnie),
Wykonanie:
1.Przygotować marynatę czyli : mielone chili, paprykę
słodką i curry wymieszać z 2-3 łyżkami oleju;
2.Kurczaka opalić na ogniem ( jeśli trzeba), opłukać i dokładnie
osuszyć, następnie natrzeć solą, potem przygotowaną wcześniej marynatą (
również w środku);
3.Do środka kurczaka włożyć garść winogron i kilka
plaserków cebuli;
4.Kurczaka włożyć do rękawa do pieczenia, obłożyć kilkoma
plastrami cebuli i resztą winogron; zamknąć szczelnie rękaw i odłożyć kurczaka
na 1-2h do lodówki;
5.Po tym czasie rozgrzać piekarnik do 220 stopni i
wstawić wcześniej przygotowanego kurczaka, w tym momencie można również dołożyć
do formy kilka całych, małych i obranych ze skórki ziemniaków;
6.Piec 1h, ostatnie 10 minut otworzyć rękaw by skórka
mogła się zarumienić;
7.Upieczonego kurczaka kroić na kawałki, podawać w
towarzystwie winogron w sosie oraz ziemniaków ( opcjonalnie) lub chleba;
Smacznego!
Z pozdrowieniami
Iwona
niedziela, 15 września 2013
Ciasto z jagodami
Kiedy patrzę na ciasto z jagodami uświadamiam sobie jak ten czas bardzo szybko mija, dopiero co mieliśmy sezon jagodowy w pełni, a zanim się zebrałam do dodania przepisu, o jagodach już ani słychu, ani widu; Na szczęście dla lubiących tego typu proste, wilgotne owocowe ciasta, w sklepach łatwo można znaleźć borówki amerykańskie, które znakomicie zastąpią nasze polskie jagody; Nie pozostaje mi nic innego jak zaprosić was na jeden kęs..
Ciasto z jagodami
Ciasto z jagodami |
Składniki:100 g jagody lub borówki amerykańskie,250 g mąka,3 szt jajka,100 g cukier,150 ml olej sojowy lub słonecznikowy,120 ml (jedno małe opakowanie) jogurt naturalny,1/2 szt sok z cytryny, 2 łyżeczki proszek do pieczenia, skórka z cytryny;
Sposób przygotowania:
1.Utrzeć całe jaja z cukrem na puszystą pianę.
2.Cały czas ubijając dodać w następującej kolejności reszte składników:
- najpierw olej,kontynuoać ubijanie;
-potem skórkę i sok z cytryny,kontynuować ubijanie;
- jogurt,kontynować ubijanie;
- a na samym końcu mąkę przesianą przez sito i wymieszaną z proszkiem do pieczenia;
3.Przelać do okrągłej formy,wierzch posypać jagodami i piec ok 50 - 60 minut w piekarniku rozgrzanym do 200 stopni przez pierwsze 10 minut, następnie zmniejszyć do 180 stopni. Przed wyłaczeniem wykonań próbę suchego patyczka. Jeśli patyczek wbity w ciasto po wyjęciu jest suchy- ciasto gotowe, jeśli nie kontynuować pieczenie jeszcze kilka minut i ponownie wykonać próbę.
4.Po ostudzeniu posypać cukrem pudrem.
Smacznego !
Iwona
poniedziałek, 9 września 2013
Kurczak alla papryka
W sezonie na paprykę oprócz tradycyjnego leczo, sałatek, papryk faszerowanych itp., polecam wam przepis na soczystego, paprykowego kurczaka
- gwarantuję, że nie będziecie żałować !
Kurczak alla papryka
Kurczak alla papryka |
Składniki: kurczak w kawałkach (ok. 1kg), 1-2 ząbki czosnku, masło klarowane do smażenia, 2 papryki (kolor dowolny),mała cebulka, sól/pieprz do smaku, 100-150 ml białego wytrawnego wina, 300 ml passaty pomidorowej lub 500g świeżych pomidorów, 50 g słoniny posiekana na krem z łyżką masła ( opcjonalnie);
Wykonanie:
1.Kurczaka opalić nad ogniem ( jeśli trzeba) opłukać, osuszyć i pokroić na mniejsze kawałki;
2.Na szerokiej patelni obsmażyć kurczaka na maśle, aż do porządnego zarumienienia każdej ze stron;
3.Następnie dodać pokrojoną w grubsze paski lub kawałki paprykę, kontynować smażenie kilka minut, następnie dodać posiekany czosnek i cebulkę ( dodając je na końcu unikniemy spalenia czosnku) kontynować smażenie jeszcze kilka minut;
4.Po tym czasie dodać polpę pomidorową lub obrane ze skórki i posiekane drobno świeże pomidory; Doprawić solą i pieprzem; Wymieszać.
5.Zalać białym winem, przykryć pokrywką i dusić ok.30-40 minut;
6.Kilkanaście minut przed końcem posiekać bardzo drobno słoninę z łyżą masła aż stworzy się dosłownie krem, potem podsmażyć na miniaturowe skwareczki i dodać do kurczaka, wymieszać i kontynować duszenie;
7.Podawać kurczaka gorącego wraz z sosem pomidorowo paprykowym;
Kurczak alla papryka |
Smacznego!
Z pozdrowieniami
Iwona
niedziela, 8 września 2013
Domowy makaron jajeczny - tagliatelle/ fettucine itp.
Kontynuując temat domowych makaronów, dziś coś o wiele prostszego, czyli tagliatelle. Regulując szerokość cięcia można w ten sposób zrobić też fettucine czy papardelle. Zapraszam..
![]() |
Domowy makaron tagliatelle |
Składniki:jak poprzednio proporcje składników na 1 porcję są bardzo proste do zapamiętania – na każde 100 gr mąki - 1 jajko.
Wykonanie:
1.Połaczyć składniki na stolnicy i wrabiać przez 15 min. Gdyby ciasto źle się wyrabiało dodać 2 łyżki wody i kontynuować wyrabianie. Bardzo ważne jest idealne wyrobienie ciasta. Po kilkunasu minutach wyrabiania sami poczujecie jak bardzo elastyczne i miekkie się stało.
2.Tak wyrobione ciasto włożyć na pół godziny do lodówki owinięte w folię spożywczą, dzięki czemu będzie potem bardziej elastyczne, ale też nie wyschnie.
3. Po tym czasie rozwałkować ciasto na bardzo cienko, praktycznie 1-2 mm, musi być prawie, że prześwitujący placek;
4.Następnie zostawić kilka-kilkanaście minut do lekkiego przeschnięcia ( jeśli nie macie czasu wystarczy dobrze posypać wierzch mąką by podczas zwijania i cięcia ciasto się do siebie nie przykleiło);
5.Zwinąć w rulonik i kroić w poprzek tagliatelle o szerokości 0,5 cm. Rozwinąć ślimaczki z makaronu i gotowe; Gotować w osolonym wrzątku al dente (kilka minut);
Smacznego!
Domowy makaron garganelli
Włoską kuchnię trudno wyobrazić sobie bez makronu. Na co dzień do wyboru mamy makaron przemysłowy lub domowy; Gdy tylko mam odrobinę czasu zdecydowanie wybieram domowy, jeśli wy też to zapraszam do wpisu,spróbuje przekonać was, że zrobienie domowego makaronu jest dziecinnie proste..
![]() |
Domowy makaron - garganelli |
Na pierwszy rzut coś dla lubiących eksperymentować:
Domowy makaron garganelli
![]() |
Domowy makaron garganelli - krok po korku |
Kto i gdzie stworzył pierwszy makaron ?
Przez wieki wydawało się oczywiste, że pierwszy makaron stworzyli starożytni Rzymianie; W 2005 roku jednak chińscy archeolodzy kopiący w neolitycznej wiosce w pobliżu miejscowości Laja poczynili odkrycie, które wywołało lawinę pytań – talerz spaghetti – naukowcy z Akademi Nauk i Instytutu Archeologi ustalili jego wiek na 4 tyś. lat; Znaleziony talerz spaghetti, przypomina tradycyjne chińskie spaghetti La-Mian,makaron który do dziś wyrabia się przez wielokrotne rozciąganie ciasta ręcznie;Dziś naukowcy i historycy są bardziej skłonni twierdzić, że stworzenie pierwszego makaronu odbyło się równolegle na różnych kontynentach; W Europie bez wątpienia pierwsi byli Rzymianie i Etruskowie. Już w antycznych książkach pisano o rzymskiej „lagane” ( prawdopodobnie dzisiejsze lasanie) przygotowywanej z mąki orkiszowej. Pierwsze tagliatelle nazywano „tria”, nazwa, którą w regionie Apulii( Puglia) można spotkać do dziś;
Produkacja i handel makaronu na dużą skalę ruszyła w XV wieku, w największych miastach powstały pierwsze „pastifici”; Od tego czasu pasta rozprzestrzeniła się na sąsiednie kraje, szczególnie doceniona została na francuskich dworach; W tym samym czasie przybywa do Europy również pomidor, lecz minie jeszcze sporo czasu zanim stanie się „jadalny, a tymczasem pasta burro e formaggio (makaron z masłem i serem) staje się najpopularniejszym i najtańszym daniem włoskiego narodu, sprzedawany jest na ulicach i je się go rękami (dopiero około 1700 r. wynaleziony zostanie widelec do spaghetti);
Makaronu nie należy gotować wcześniej niż przed podaniem; Warto też dopasować sos do kształtu makaronu; Ogólnie makarony krótkie dobrze się komponują z dużą ilością sosu o intensywnych smakach, do lekkich sosów lepiej wybierać makarony długie;
Na dzień dzisiejszy ze względu na skład możemy rozróżnić 2 główne typy makaronu: makaron domowy i makaron przemysłowy; Do makaronu domowego najczęściej używa się maki pszenej ogólnodostępnej w sklepach spożywczych, do makaronu przemysłowego używa się semoliny z pszenicy durum; Różnica jest też w ilości jaj, w makaronie domowym na 1kg mąki przypada zazwyczaj 10 jaj, w przemysłowym na 1kg mąki – 5 jaj; Również długość gotowania domowego makaronu jest o wiele krótsza, niż makaronu przemysłowego;
Z punku widzenia chemicznego makaron składa się z wody, białka, tłuszczów i węglowodanów;
Makaron powinno gotować się w osolonej wodzie w proporcjach 1 do 10, czyli na każde 100 g makaronu 1 litr wody; Makaron wrzuca się na wrzącą wodę. Stare książki kucharskie mówią, że ugotowany al dente jest bardziej lekkostrawny; By ugotować makaron al dente, czyli na półtwardo najlepiej próbować go podczas gotowania, można też sugerować się czasem podanym na opakowaniu;
Produkacja i handel makaronu na dużą skalę ruszyła w XV wieku, w największych miastach powstały pierwsze „pastifici”; Od tego czasu pasta rozprzestrzeniła się na sąsiednie kraje, szczególnie doceniona została na francuskich dworach; W tym samym czasie przybywa do Europy również pomidor, lecz minie jeszcze sporo czasu zanim stanie się „jadalny, a tymczasem pasta burro e formaggio (makaron z masłem i serem) staje się najpopularniejszym i najtańszym daniem włoskiego narodu, sprzedawany jest na ulicach i je się go rękami (dopiero około 1700 r. wynaleziony zostanie widelec do spaghetti);
Makaronu nie należy gotować wcześniej niż przed podaniem; Warto też dopasować sos do kształtu makaronu; Ogólnie makarony krótkie dobrze się komponują z dużą ilością sosu o intensywnych smakach, do lekkich sosów lepiej wybierać makarony długie;
Na dzień dzisiejszy ze względu na skład możemy rozróżnić 2 główne typy makaronu: makaron domowy i makaron przemysłowy; Do makaronu domowego najczęściej używa się maki pszenej ogólnodostępnej w sklepach spożywczych, do makaronu przemysłowego używa się semoliny z pszenicy durum; Różnica jest też w ilości jaj, w makaronie domowym na 1kg mąki przypada zazwyczaj 10 jaj, w przemysłowym na 1kg mąki – 5 jaj; Również długość gotowania domowego makaronu jest o wiele krótsza, niż makaronu przemysłowego;
Z punku widzenia chemicznego makaron składa się z wody, białka, tłuszczów i węglowodanów;
Makaron powinno gotować się w osolonej wodzie w proporcjach 1 do 10, czyli na każde 100 g makaronu 1 litr wody; Makaron wrzuca się na wrzącą wodę. Stare książki kucharskie mówią, że ugotowany al dente jest bardziej lekkostrawny; By ugotować makaron al dente, czyli na półtwardo najlepiej próbować go podczas gotowania, można też sugerować się czasem podanym na opakowaniu;
Spaghetti aglio, olio e peperoncino / Spaghetti z czosnkiem, oliwą i chili
Spaghetti z czosnkiem, oliwą i chili to jedno z najsłynniejszych i najszybszych włoskich dań; Intensywny smak i prostota przygotowania sprawiły,że danie to pokochał cały świat.
Jak w przypadku wielu słynych dań, tak i w przypadku spaghetti aglio, olio e peperoncino historia jego powstania nie jest oczywista; Przypuszcza się, że pochodzi z regionu Ambruzzo (Włochy) i należało do tkz. „ dań biedoty”; Warto wspomnieć też, jedną z opowieści , która mówi, o tym, że po raz pierwszy połączenie czosnku z chili zostało wprowadzone przez francuską biedotę w XVIII wieku; Fakt, ten odkryto podczas plagi grypy, która sparaliżowała Marsylię; praktyczne każdy został zarażony oprócz kilku złodziei, schwytani nie umieli wytłumaczyć faktu swojej wysokiej odporności, torturowani przysięgali, że z biedy jedli tylko chleb z czosnkiem i chili; Wieść ta obiegła lekarzy na całym świecie, zaczeli też eksperymentować z czosnkiem w diecie; Stąd też prawdopodobnie narodziny włoskiej wersji biednego, lecz wzmacjniającego odporność dania, jak spaghetti z czosnkiem, oliwą i chili;
Jak w przypadku wielu słynych dań, tak i w przypadku spaghetti aglio, olio e peperoncino historia jego powstania nie jest oczywista; Przypuszcza się, że pochodzi z regionu Ambruzzo (Włochy) i należało do tkz. „ dań biedoty”; Warto wspomnieć też, jedną z opowieści , która mówi, o tym, że po raz pierwszy połączenie czosnku z chili zostało wprowadzone przez francuską biedotę w XVIII wieku; Fakt, ten odkryto podczas plagi grypy, która sparaliżowała Marsylię; praktyczne każdy został zarażony oprócz kilku złodziei, schwytani nie umieli wytłumaczyć faktu swojej wysokiej odporności, torturowani przysięgali, że z biedy jedli tylko chleb z czosnkiem i chili; Wieść ta obiegła lekarzy na całym świecie, zaczeli też eksperymentować z czosnkiem w diecie; Stąd też prawdopodobnie narodziny włoskiej wersji biednego, lecz wzmacjniającego odporność dania, jak spaghetti z czosnkiem, oliwą i chili;
Spaghetti aglio, olio e peperoncino / Spaghetti z czosnkiem, oliwą i chili
![]() |
Spaghetti aglio, olio e peperoncino / Spaghetti z czosnkiem, oliwą i chili |
Składniki: 2 ząbki czosnku, 1 papryczka chili, 10 ml oliwy extra vergin, 300 g spaghetti, szczypta posiekanej natki pietruszki;
Wykonanie:
1. Wrzucić spaghetti na wrzącą,osoloną wodę i gotować al dente wg wskazówek na opakowaniu;
2. Czosnek pokroić w cienkie plasterki, papryczkę chili posiekać;
3. Na szeroką patelnie wlać olej, dodać czosnek i chili; Doprowadzić do zarumieniena czosnku na bardzo małym ogniu, nie dopuszczając do jego wrzenia;
4. Na patelnie wrzucić ugotowane spaghetti, wymieszać i „dusić” jeszcze 1 minute w aromatyzowanym oleju;
5. Wyłożyć na talerze, posypać natką pietruszki i podawać gorące;
Smacznego !
Iwona
Smacznego !
Iwona
Etykiety:
alio,
chili,
czosnek,
łatwy przepis,
olio,
oliwa,
peperoncino,
Przepisy,
spaghetti
Subskrybuj:
Posty (Atom)